ظرفیت ذخیره سازی هیدروژن در نانولوله های کربنی آلاییده شده با مس

امروزه هیدروژن به علت بازدهی بالای انرژی و نقش اساسی آن در کاهش آلودگی هوا، به عنوان گزینه‏ی مناسبی جهت کاربرد در پیل های سوختی شناخته شده است. بنابراین اصلی‏ ترین چالش در استفاده از هیدروژن، توسعه و گسترش یک روش ارزان، کارآمد و ایمن در ذخیره سازی آن می باشد. در این پروژه ذخیره? سازی هیدروژن در نانولوله های کربنی چند دیواره آلاییده با نانو ذرات مس، نیکل و همچنین نانولوله های کربنی که با روش های مختلف باردار شده اند و کربن اکتیو، به روش الکتروشیمیایی توسط دستگاه sama 500 بررسی شده است. ذخیره سازی هیدروژن در نانولوله های کربنی به دو روش جذب مولکولی و جذب اتمی انجام می شود. در این پروژه ذخیره هیدروژن در نانولوله های کربنی به روش جذب اتمی و توسط اندازه‏گیری پتانسیواستات بررسی شده و عوامل موثر در میزان جذب، نظیر جریان و تعداد چرخه های جذب و واجذب و همچنین ph های مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است. نانولوله ها بر روی فوم مس که دارای خلل و فرج نانو متریک بوده به روش الکتروفورز (epd) رسوب داده می-شوند و به عنوان الکترود کار در یک سلول سه الکترودی با الکترولیت، محلول6 مولار هیدروکسید پتاسیم به کار گرفته می شوند. الکترود های مرجع و شمارنده به ترتیب ag/agcl و پلاتین بوده اند. نشاندن ذرات مس و نیکل بر روی نانولوله های کربنی با روش آبکاری الکتریکی انجام گرفته است. با مقایسه‏ ی نتایج آزمایش های مختلف در چرخه ‏های مختلف جذب و واجذب مشاهده شده است که نانولوله های کربنی در جریان 4 میلی آمپر و با ph=5.4 دارای بیشینه ظرفیت واجذب 8400 میلی آمپر ساعت بر گرم می باشند.